Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Προβολή Ντοκιμαντέρ - Πλάκα




Στις 21 Οκτωβρίου, η ταινία "Η ζωή περιμένει: Δημοψήφισμα και Αντίσταση στη Δυτική Σαχάρα" θα προβληθεί στην Ένωση Κυπρίων Ελλάδας, Κέκροπος 3, Πλάκα.
Έναρξη: 20:00
Διάρκεια: 59 λεπτά
Είσοδος: Δωρεάν
Ελάτε να μάθετε για τον αγώνα ενός λαού που φρόντισαν να μας κρύψουν!

https://www.facebook.com/events/330021910677705/

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Διορθώσεις




Πολύ ενδιαφέρον το οδοιπορικό στο Μαρόκο και τη Δυτική Σαχάρα. Θα θέλαμε ωστόσο να κάνουμε κάποιες διορθώσεις:
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ουδέποτε πρότεινε το διαμελισμό της Δυτικής Σαχάρας μεταξύ Μαρόκου, Μαυριτανίας και Αλγερίας. Κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο προς την Αρχή της Αυτοδιάθεσης, αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού, σύμφωνα με τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του. Απεναντίας, ήδη από το 1960 καλούσε την Ισπανία να αποαποικιοποιήσει την περιοχή και το 1963 καταχώρησε τη Δυτική Σαχάρα στον κατάλογο των Μη Αυτόνομων Περιοχών όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Κάθε ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης, του Συμβουλίου Ασφαλείας και της 4ης Επιτροπής (Αποαποικιοποίησης) σχετικά με τη Δυτική Σαχάρα, τόσο στην υπό Ισπανία περίοδο, όσο και στην τρέχουσα, υπό Μαρόκο, αναφέρεται πάντα στο δικαίωμα του λαού των Σαχράουι στην Αυτοδιάθεση.
Τα κοιτάσματα φωσφόρου είχαν ανακαλυφτεί από τη δεκαετία του 1940. Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του '60 είχε ιδρυθεί η Empresa Nacional Minera del Sahara με σκοπό τη λειτουργία των ορυχείων. Εξάλλου με την Τριμερή Συμφωνία της Μαδρίτης (1975) που η Ισπανία ξεπούλησε, ωσάν να ήταν δικό της, το έδαφος και το λαό της Δυτικής Σαχάρας στο Μαρόκο και τη Μαυριτανία, η πρώτη είχε φροντίσει να διατηρήσει τα κέρδη της από το φώσφορο.
Οι Σαχράουι κατέφυγαν για προστασία στα εδάφη της Αλγερίας το χειμώνα του 1975-1976, όταν οι 350.000 έποικοι της "Πράσινης Πορείας" και οι 20.000 στρατιώτες εισέβαλλαν στη Δυτική Σαχάρα βιάζοντας, λεηλατώντας και σκοτώνοντας, ενώ ταυτόχρονα η Μαροκινή Αεροπορία βομβάρδιζε αδιακρίτως με βόμβες λευκού φωσφόρου και ναπάλμ. Κυνηγήθηκαν από τα σπίτια τους με τον πιο βάναυσο τρόπο και έφτασαν όπου κατάφεραν να φτάσουν διασχίζοντας πεζή και χωρίς προμήθειες την έρημο. Εξάλλου, δεν υπήρχε άλλη διέξοδος πουθενά, αφού ταυτόχρονα με την επίθεση του Μαρόκο από το βορρά, εξελισσόταν και η εισβολή της Μαυριτανίας από το νότο και την ανατολή. Βλέποντας το χάρτη είναι εύκολα αντιληπτό γιατί οι προσφυγικοί καταυλισμοί βρίσκονται στο σημείο ακριβώς που βρίσκονται.
Το εκλογικό σώμα για το δημοψήφισμα είχε συμφωνηθεί από τις αντίπαλες πλευρές με το Σχέδιο Ειρήνευσης από τις 30 Αυγούστου 1988 και επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας με ψηφίσματα του το 1990 και 1991. Περιελάμβανε τον πληθυσμό που είχε καταγραφεί με την τελευταία απογραφή που διεξήγαγαν οι Ισπανοί το 1974 και συγκεκριμένα περιπου 75.000 Σαχράουι. Ωστόσο η Μαροκινή πλευρά σε μια πάγια τακτική να εμποδίσει την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος (από τον φόβο ότι οι Σαχράουι θα ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας), άσκησε 131.038 εφέσεις κατά του εκλογικού καταλόγου, προσπαθώντας να αφαιρεθούν από τη λίστα κάποιοι Σαχράουι και κυρίως, να περιληφθούν σε αυτή οι Μαροκινοί έποικοι.
Δε θα αναπτύξουμε τις "αποσύρσεις" των κρατών σε ό,τι αφορά την αναγνώριση της Λαϊκής Αραβικής Δημοκρατίας της Σαχάρας. Μια μόνο παρατήρηση: μόνο αν πάψει να υπάρχει το ένα από τα δύο κράτη παύει να υπάρχει η αναγνώριση ενός κράτους προς ένα άλλο και αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση της Δυτικής Σαχάρας είναι διακοπή των διπλωματικών σχέσεων. Και ένα "κοινωνικό σχόλιο": υπάρχουν αποδείξεις ότι μεταξύ των μεθόδων εξαναγκασμού που ασκεί το Μαρόκο στις τρίτες χώρες για να ξε-αναγνωρίσουν τη ΛΑΔΣ είναι ο χρηματισμός.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Απειλούνται οι Ισπανοί ντοματοπαραγωγοί από τις "Μαροκινές" ντομάτες




Με αφορμή το άρθρο


Οι ντομάτες που εισάγει η Ευρώπη ως Μαροκινές προέρχονται (και) από τη Δυτική Σαχάρα. Το Μαρόκο θεωρεί την κατεχόμενη περιοχή δική του - την αποκαλεί Νότιες επαρχίες του. Επομένως θεωρεί ότι και οι ντομάτες που παράγονται εκεί του ανήκουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (κάποια υψηλόβαθμα στελέχη) φρόντισαν να μη διασαφηνιστεί ποια είναι η πραγματική έκταση του Μαρόκου (τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά του) επιτρέποντας, κατά την υπογραφή των συμφωνιών, να ερμηνεύει το Μαρόκο ό,τι θέλει ως Μαροκινό προϊόν. 
Δεν είναι μόνο αυτό. Τον περασμένο Δεκέμβρη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακύρωσε την αγροτική συμφωνία μεταξύ Ε.Ε και Μαρόκου, ακριβώς λόγω του ότι επέτρεπε να περιληφθεί και το κατεχόμενο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας. Η ακυρωτική απόφαση δεν στάθηκε ικανή να φρενάρει τη λεηλασία. Η Ε.Ε. άσκησε έφεση. Η έφεση εκδικάστηκε πριν δυο μήνες. Απόφαση δεν έχει εκδοθεί ακόμη. Ωραιότατα. Επομένως, η ακυρωμένη από το Δικαστήριο συμφωνία Ε.Ε.-Μαρόκου δεν ισχύει. Και οι Ευρωπαίοι αγρότες πήραν μια ανάσα από τον αδασμολόγητο Μαροκινό ανταγωνιστή. Σωστά;
Λάθος! Ούτε για μια μέρα δεν ίσχυσε η απόφαση του δικαστηρίου. Παραθέτουμε ακριβώς την απόφαση: "Για τους λόγους αυτούς, ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (όγδοο τμήμα) αποφασίζει: 
1) Ακυρώνει την απόφαση 2012/497/ΕE του Συμβουλίου [...] στον βαθμό που εγκρίνει την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας επί της Δυτικής Σαχάρας."
Νομικό δεν διαθέτουμε, αλλά το "ακυρώνει την απόφαση" δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για "ερμηνεία". Κι όμως, οι ντομάτες από την κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα εξακολουθούν να κατακλύζουν τα ράφια των Ευρωπαϊκών σούπερ μάρκετ. Σε τιμές που οι Ευρωπαίοι παραγωγοί δε μπορούν να χτυπήσουν, αφού αυτοί λειτουργούν με Ευρωπαϊκά στάνταρντς - μεροκάματα, λιπάσματα κτλ.
Κανείς δεν ξέρει αν και πόσες ντομάτες προέλευσης Δυτικής Σαχάρας έχει πουλήσει το Μαρόκο στην Ε.Ε., γιατί πολύ απλά φέρουν ετικέτα "προέλευση Μαρόκο".
Φυσικά το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους Ισπανούς, ούτε μόνο τις ντομάτες!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Η ζωή περιμένει: Δημοψήφισμα και Αντίσταση στη Δυτική Σαχάρα (τρέηλερ)




Η ζωή περιμένει: Δημοψήφισμα και Αντίσταση στη Δυτική Σαχάρα
Σκηνοθεσία: Ιάρα Λη
Επιμέλεια: Μάρτιν Έλερ

Τέσσερις δεκαετίες αφότου οι Ισπανοί κατακτητές που εγκατέλειπαν την περιοχή υποσχέθηκαν στο λαό της ελευθερία, η Δυτική Σαχάρα παραμένει η τελευταία αποικία στην Αφρική. Ενώ η εκεχειρία με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών έβαλε τέλος στις εχθροπραξίες το 1991, ο Σαχράουι λαός συνεχίζει να ζει υπό την βάναυση κατοχή των Μαροκινών ενόπλων δυνάμεων και η όποια ειρήνη στην περιοχή είναι επιεικώς εύθραυστη. Δεκάδες χιλιάδες Σαχράουι κατέφυγαν στη γειτονική Αλγερία, όπου, περισσότεροι από 125.000 πρόσφυγες ζουν μέχρι σήμερα στους καταυλισμούς που υποτίθεται πως θα ήταν προσωρινοί. 
Παρά τις δυσκολίες αυτές, αναπτύσσεται ένα νέο κίνημα, με πυρήνα τη νεολαία, απαντώντας στις προκλήσεις των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με σκοπό να διεκδικήσει το από παλιά ταγμένο δημοψήφισμα για την ελευθερία. Η σημερινή γενιά νέων ακτιβιστών αξιοποιεί τη δημιουργική μη βίαιη αντίσταση υπέρ του ζητήματος της αυτοδιάθεσης. Με τη δράση τους αυτή, αντιμετωπίζουν ένα χείμαρρο αντικρουόμενων δυνάμεων. Από τη μια διακινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια και να εξαφανιστούν από τα χέρια των Μαροκινών αρχών, από την άλλη βρίσκονται αντιμέτωποι με εκείνους που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη διεθνή κοινότητα και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν ένα νέο ανταρτοπόλεμο.
Η νέα ταινία της σκηνοθέτιδας Ιάρα Λη θα εξετάσει αυτές τις εντάσεις καταγράφοντας την καθημερινή βία της ζωής υπό κατοχή, δίνοντας φωνή στις προσδοκίες ενός λαού της ερήμου για τον οποίο η αποικιοκρατία δεν τελείωσε ποτέ.

Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης, Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου στις 20:30

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Τουλάχιστον είμαστε περήφανοι




"[...] Οι βόμβες και οι οβίδες διασποράς, τις οποίες ρίχνουν από αέρος αεροσκάφη ή εκτοξεύει το πυροβολικό, διασκορπίζουν εκατοντάδες μικρές βόμβες σε μια τεράστια περιοχή οι οποίες μερικές φορές δεν εκρήγνυνται και είναι δύσκολο να εντοπιστούν και να περισυλλεγούν, με αποτέλεσμα να σκοτώνουν και να ακρωτηριάζουν αμάχους πολύ μετά το τέλος των συγκρούσεων.
[...] Απώλειες από βόμβες διασποράς καταγράφηκαν επίσης στο Λάος, στον Λίβανο, στο Αφγανιστάν, στη Δυτική Σαχάρα, στο Τσαντ, στην Καμπότζη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ."


Το Μαρόκο δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση κατά των πυρομαχικών διασποράς (ούτε κατά των ναρκών) και δεν επιτρέπει σε διεθνείς οργανώσεις να επέμβουν στο κατεχόμενο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας για εκκαθάριση μη εκραγμένων κατάλοιπων του πολέμου. Αντίθετα, συμμετέχοντας στη συμμαχία της Σαουδικής Αραβίας, σκορπίζει θάνατο με άμεσες ρίψεις και προοπτική για πολλά ακόμα χρόνια ύπουλων ξεχασμένων μηχανισμών.
Η κυβέρνηση της Δυτικής Σαχάρας από την άλλη, είναι ίσως η μόνη χώρα που χωρίς να έχει υποχρέωση από τις συμβάσεις (αφού δεν της δίνουν δικαίωμα υπογραφής!) έχει προχωρήσει στην καταστροφή των αποθεμάτων της σε εκρηκτικά και έχει υποβάλλει εθελοντικά εκθέσεις στους αρμόδιους φορείς κατά των ναρκών και των πυρομαχικών διασποράς, αλλά δεν έχει λάβει απάντηση!!! Παράλληλα, σε συνεργασία με διεθνείς οργανώσεις, προωθεί τις εργασίες εντοπισμού και εξόντωσης εκρηκτικών υλών στα ανατολικά του τείχους, στο έδαφος που ελέγχει. Ακόμα κι αυτό, το να βρεθεί χρηματοδότηση για την αποναρκοθέτηση του συγκρεκριμένου τόπου, "φιλτράρεται" κι έτσι η συνεργασία και ο ζήλος των Σαχράουι και σε αυτό τον τομέα, σπάνια βρίσκει ανοιχτές πόρτες....